فناوری در دو قرن گذشته، چهره جهان را بسیار تغییر داده و آثار شگفت‌انگیز آن، ابعاد و جوانب گوناگون حیات بشر را تحت‌تأثیر خود قرار داده است. تحولات سریع در عرصة فناوری‌ها و دستگاه‌ها و ابزارهایی مشهود است که انسان برای خدمت به خود ابداع کرده است؛ برای مثال، از انتقال سریع پیام‌ها و اطلاعات تا جابه‌جایی پرشتاب افراد و کالاها. در قلمرو دانش‌ها و معرفت‌ها نیز نظیر همین سیر پرشتاب به‌چشم می‌خورد و نیز در سطح نظریه‌ها و دیدگاه‌ها و فرضیه‌هایی که مستمراً در حوزه‌های گوناگون پیشنهاد می‌کنند و در زمانی کوتاه، جای خود را به نظریه‌هایی جدیدتر می‌دهد. آهنگ بی‌درنگ تغییر را می‌توان حتی در روش‌ها و شیوه‌ها و شگردهای ارائه و عرضه در عرصه‌های مختلف نیز مشاهده کرد؛ مثلاً در شیوة طراحی کتاب‌ها یا صفحات روزنامه‌ها و تنظیم مطالب در آن‌ها که تأکید بر مقالات کوتاه در کادرهای مشخص است یا در روش نمایش فیلم‌ها (پرش‌ها و کات‌های مکرر و تصاویری که فقط چند ثانیه یا کمتر بر صفحه بـاقی می‌ماند)‌ و حتی در نحوة سخن‌گفتن و مکالمة افراد.

اگر کلیه امور فرهنگی مرتبط با فضای مجازی را در سه عرصه تولید، توزیع و مصرف محتوا، دسته بندی کنیم، نهادهای فرهنگی و به ویژه آستان قدس رضوی در هر سه این عرصه‌ها می‌توانند منشأ اثر باشند. در زمینه مصرف محتوا، دستگاه‌های فرهنگی می توانند به ذائقه سنجی و ذائقه سازی مخاطبان بپردازند و محصولاتی را در زمینه ارتقای فرهنگ کاربری و فرهنگسازی استفاده از فضای مجازی تولید کنند. همچنین احصای شبهات و چالش‌های موجود در فضای مجازی به ویژه در شبکه‌های اجتماعی و سفارش محتوا جهت پاسخ‌دهی به این مسائل از دیگر اقدامات حائز اولویت است.

شورای عالی فضای مجازی به عنوان مهم ترین نهاد سیاست گذار در زمینه فضای مجازی مسئولیت سازماندهی فعالیت های این حوزه را بر عهده دارد که سازوکار اجرای مصوبات آن در مرکز ملی فضای مجازی پیش بینی شده است. معاونت محتوایی این مرکز نقش مهمی در سیاستگذاری موضوعاتی مانند محتوای تعاملی، بازی های رایانه ای، شبکه های اجتماعی، و موضوعاتی از این قبیل ایفا می کند. با توجه به اهمیت این معاونت مصاحبه ای با آقای امیر خوراکیان معاون محتوایی مرکز ملی فضای مجازی انجام شده است.

پیش از انقلاب اسلامی، رسیدن به ایستگاه‌هایی از مسیر عزت که اکنون در آن هستیم و حتا به آن عادت کرده‌ایم، روزی دور از دسترس می‌نمود؛ آیا آن روز که بر سر امنیت مرزهای خود با دشمن بعثی می‌جنگیدیم، گمان‌مان بود که روزی تأمین امنیت عراق بدون حضور مقتدرانه ما ممکن نباشد؟! امروز نیز هماوردی با آمریکا و برتری بر آن در میدان مجازی شاید دور از محاسبات عقلِ عرفی به نظر آید. اما عقلی که سنت‌های الهی و تجربه‌های بومی را پشتوانه محاسبات خود دارد، امکان‌پذیری افق‌های دیگر را نشان می‌دهد. به‌ویژه اگر تدابیر بلندمدت ما برای این فضا بر دوش جوانان مومن انقلابی‌ای استوار باشد که ذخیره‌ای غنی از «حسِ عزت» دارند!

هیچ‌یک از کشورهای غربی که در جهان سکولار ممکن است شریک یا رقیب ایالات متحده به‌شمار روند، مستقلاً نمی‌توانند در نقش جایگزین «کدخدای مجازی» ظاهر شوند؛ اگر هم در آینده‌ای دور چنین شود، تغییر در اصل رابطه کانونی ـ پیرامونی این قدرت‌های مجازی رخ نخواهد داد؛ یعنی صورت مسأله همچنان برجاست و تنها جای آمریکا با ابرقدرت سکولار دیگری عوض خواهد شد. اما در این سوی دنیا، جایی که پرچم نظام اسلامی برافراشته شده و «سبک زندگی دینی» افق تمدن‌سازی نوین به‌شمار می‌رود می‌توان آفرینش جهان مجازی دیگری را با کانون متفاوتی انتظار داشت.

«فضای مجازی» کمتر از دو دهه است که پس از کمی تاخیر زمانی با مبدأ‌ خود در کشورهای پیشرفته، جایی در کشور ما باز کرده؛ اما با هر شاخص کمی یا کیفی که نگاه کنیم، روزبه‌روز بیشتر ابعاد مختلف زندگی ما را از خود متاثر می‌کند. اوایل تصور می‌شد که جهان مجازی، چیزی خواهد بود همچون سایه‌ای به دنبال جهان واقعی که تا همین چندی پیش آسوده‌خاطر در آن می‌زیستیم. اما کم‌کم روشن شد که مرزهای فضای مجازی با دنیای واقعی آنقدرها هم پررنگ نیست. حالا در طلیعه دنیایی قرار داریم که دیگر به‌سختی می‌شود حدود فضای مجازی و تمایزش از دنیای واقعی را تشخیص داد. ما «واقعاً» داریم در فضای «مجازی» زندگی می‌کنیم!